Onderzoek koppelt de geur van het vrouwelijk lichaam aan een grotere aantrekkingskracht en minder stress bij mannen

Onderzoek van de Universiteit van Tokio heeft aromatische verbindingen geïdentificeerd die tijdens de ovulatie worden afgegeven en die de emotionele en zintuiglijke reacties van mannen beïnvloeden. Details

Er wordt vaak gezegd dat liefde en seksuele aantrekkingskracht iets te maken hebben met chemie geur , en de wetenschap bevestigt deze populaire bewering. Volgens onderzoek van de Universiteit van Tokio kan de geur van het vrouwelijk lichaam, vooral tijdens de ovulatie, het gedrag van mannen beïnvloeden.

Reukprikkels spelen een cruciale rol bij het succesvol paren van veel dieren, wat de intrigerende vraag oproept of mensen hun reukzin gebruiken voor interactie tussen mannen en vrouwen”, aldus de onderzoekers.

Ze hebben drie aromatische verbindingen geïdentificeerd waarvan de concentratie tijdens de ovulatie toeneemt. Toen deze verbindingen werden toegevoegd aan monsters van oksels, beoordeelden de mannen die aan het onderzoek deelnamen de monsters als aangenamer en vonden ze de gezichten van de vrouwen die bij deze monsters hoorden bovendien aantrekkelijker en vrouwelijker.

Vaarwel, verticale jaloezieën: dit is de nieuwe trend in het ontwerp van schuifdeuren

Het team van wetenschappers verklaarde dat dit geen bewijs is voor het bestaan van feromonen bij mensen, maar dat geur een subtiele invloed kan hebben op hoe mensen met elkaar omgaan.

Professor Kazusige Touhara, hoofdonderzoeker aan de Universiteit van Tokio, verklaarde: “We hebben drie componenten van lichaamsgeur geïdentificeerd die tijdens de ovulatie bij vrouwen sterker worden. Toen mannen een mengsel van deze verbindingen en de geur van de oksels van de modellen inademden, beoordeelden ze deze monsters als minder onaangenaam en de bijbehorende afbeeldingen van vrouwen als aantrekkelijker en vrouwelijker.”

Deze ontdekking, gedaan aan de faculteit Toegepaste Biologische Chemie en het International Center for Neuro-Intelligent Research (WPI-IRCN) van de Universiteit van Tokio, opent een venster op het begrip van hoe de lichaamsgeur van vrouwen de perceptie en het gedrag van mannen kan beïnvloeden, vooral tijdens de ovulatie.

Wat ze ontdekten over geursignalen

Eerder onderzoek had al aangetoond dat de lichaamsgeur van vrouwen verandert tijdens de menstruatiecyclus en dat mannen veranderingen in de ovulatiefase kunnen waarnemen en deze als aangenaam beschrijven. De specifieke aard van deze geuren was echter nog niet geïdentificeerd, wat in het recente onderzoek wel is gelukt.

Het team gebruikte hiervoor een strikte methodologie, gebaseerd op chemische analyse van geurmonsters uit de oksels van vrouwen. Met behulp van gaschromatografie-massaspectrometrie identificeerden de onderzoekers vluchtige verbindingen die tijdens de verschillende fasen van de menstruatiecyclus varieerden.

De eerste auteur van het onderzoek, Nozomi Ogi, promovenda in het laboratorium van Tohara, legde de logistieke complexiteit van dit proces uit: “Het moeilijkste deel van het onderzoek was het bepalen van het geurprofiel van de oksels tijdens de menstruatiecyclus van een vrouw. Het was vooral moeilijk om een schema op te stellen voor meer dan 20 vrouwen, zodat de geuren van de oksels op belangrijke momenten van hun menstruatiecyclus konden worden verzameld.”

Ogi voegde eraan toe dat het observeren van elke deelnemer frequente vragen over de lichaamstemperatuur en andere cyclusindicatoren vereiste, wat een aanzienlijke inspanning en langdurige toewijding vergde, aangezien het verzamelen van gegevens meer dan een maand per deelnemer in beslag kon nemen. Naast subjectieve ervaringen heeft het team van de Universiteit van Tokio ook de fysiologische effecten van deze verbindingen op mannen geëvalueerd.

geur

Amelia Platon, voedingsdeskundige: “Appels geven langdurige energie, citroen werkt dankzij vitamine C verkwikkend en gember geeft een energieboost.”

De resultaten waren veelzeggend: “Bovendien bleek dat deze verbindingen mannen ontspanden in vergelijking met de controlegroep en zelfs de toename van amylase (een stressbiomarker) in het speeksel onderdrukten. Deze resultaten suggereren dat lichaamsgeur op de een of andere manier de communicatie tussen mannen en vrouwen kan bevorderen”, aldus Tohara.

Amylase in speeksel is een erkende indicator van fysiologische stress, dus een daling van het amylasegehalte na blootstelling aan ovulatoire verbindingen wijst op een kalmerend effect van de geur.

Het experimentele ontwerp omvatte strenge controles om vooringenomenheid te voorkomen. De mannelijke deelnemers kregen geen informatie over het doel van het onderzoek en de aard van de geuren die ze inademden, waardoor psychologische verwachtingen tot een minimum werden beperkt en de aandacht volledig op de werkelijke effecten van de aromatische verbindingen kon worden gericht. Deze blinde methode versterkt de betrouwbaarheid van de resultaten.

Ondanks deze resultaten is de onderzoeksgroep voorzichtig met het interpreteren van de resultaten in termen van menselijke feromonen.

Touhara legt uit: “Op dit moment kunnen we niet met zekerheid zeggen dat de verbindingen die we hebben ontdekt en waarvan de hoeveelheid toeneemt tijdens de ovulatie, menselijke feromonen zijn. De klassieke definitie van feromonen is chemische stoffen die specifiek zijn voor een soort en die bepaalde gedrags- of fysiologische reacties veroorzaken”, aldus de professor.

Ana Amenual, voedingsdeskundige: “Als u geen olijven aan uw salade toevoegt omdat u denkt dat ze veel calorieën bevatten, moet u weten dat zwarte olijven weliswaar meer vet bevatten, maar dat u er 15 tot 30 moet eten om 100 calorieën binnen te krijgen.”

Dit onderscheid is van fundamenteel belang, aangezien het bestaan van menselijke feromonen nog steeds onderwerp van discussie is in de wetenschappelijke gemeenschap. Tuhara benadrukte dat, hoewel de geïdentificeerde verbindingen effecten hebben die vergelijkbaar zijn met die van feromonen bij dieren, ze niet voldoen aan alle wetenschappelijke criteria om als feromonen bij mensen te worden geclassificeerd.

Tuhara zelf verklaarde: “Op basis van dit onderzoek kunnen we geen conclusie trekken over de vraag of okselgeuren soortspecifiek zijn. We hebben ons vooral gericht op hun gedragsmatige of fysiologische effecten, in dit geval op stressvermindering en verandering van de indruk bij het zien van gezichten. Daarom kunnen we op dit moment stellen dat het om verbindingen kan gaan die vergelijkbaar zijn met feromonen.”

Het onderzoek trekt ook de universaliteit van de resultaten in twijfel. Het team is van plan het onderzoek uit te breiden met een bredere groep deelnemers om de invloed van specifieke genetische kenmerken op de geurwaarneming uit te sluiten. Daarnaast is het de bedoeling om een grondiger chemische analyse uit te voeren en te onderzoeken hoe ovulatoire verbindingen de hersengebieden beïnvloeden die verband houden met emoties en waarneming.

Scroll naar boven