Een nieuw concept voor het organiseren van je huis doet zijn intrede in Spanje met een filosofie die belooft voorgoed een einde te maken aan de rommel.

Het organiseren van het huis is voor veel Spaanse gezinnen een terugkerende uitdaging geworden. Hoewel methoden zoals die van de Japanse Marie Kondo wereldwijde trends hebben gezet, is de realiteit dat elke cultuur een aanpak vereist die beter aansluit bij haar ritme en gewoonten.

Deze methode wijkt af van drastische veranderingen in één dag. In plaats daarvan zet ze in op het geleidelijk internaliseren van routines voor orde, om zo een solide basis te leggen voor schoonheid en organisatie op lange termijn.

Filosofie en belangrijkste punten van de 21-dagenmethode

De aanpak van Alicia Iglesias is gebaseerd op een rustig proces van drie weken om opruimgewoontes te verinnerlijken, in tegenstelling tot methodes die pleiten voor een drastische transformatie. Door het langzamere tempo kan elke routine zonder marathonachtige druk worden verankerd. Dit wordt ook zo beschreven in het tijdschrift Clara.

De methode begint met de ‘overlevingszones’, waarbij de voorraadkast en de koelkast prioriteit krijgen. Grondige schoonmaak en het gebruik van opbergruimte worden aanbevolen, zodat producten met een kortere houdbaarheid gemakkelijk bereikbaar zijn. In de keuken is het motto: werkbladen vrijhouden en schoonmaken vereenvoudigen, door te kiezen voor basisproducten zoals azijn en bakpoeder, die effectief en duurzaam zijn.

Andere belangrijke ruimtes, zoals de hal, zijn essentieel voor de harmonie in huis en vereisen opbergoplossingen die rommel voorkomen. In de badkamer is het devies: leegmaken, weggooien wat niet wordt gebruikt en sorteren. Voor het onderhoud wordt een maandelijkse grondige schoonmaakbeurt aanbevolen.

Mag je het raam openen als de airconditioning aanstaat? Eenvoudige uitleg over wat er werkelijk gebeurt

Organisatie per ruimte en het op orde houden

Wat kasten en kleding betreft, stelt Alicia Iglesias dat het probleem niet het gebrek aan ruimte is, maar de opeenhoping en slechte organisatie. Ze stelt voor om kleding verticaal op te vouwen en vakken te maken. Seizoenskleding of speciale kledingstukken moeten in gelabelde dozen op minder toegankelijke plaatsen worden opgeborgen. Voor accessoires, sieraden en schoenen geldt het principe alleen het hoognodige te bewaren en deze op de juiste manier op te bergen.

In slaapkamers en woonkamers wordt een minimalistische aanpak aanbevolen, met vrijgemaakte oppervlakken en functionele meubels die de opbergruimte maximaliseren. In kinderkamers zijn betrokkenheid en onderhandeling met de bewoners essentieel. Voor de allerkleinsten wordt zelfstandigheid gestimuleerd met een ontwerp op hun hoogte, volgens de Montessori-filosofie.

Ten slotte gaat de methode in op het beheer van papieren in studeerkamers, waarbij het digitaliseren van documenten en het gebruik van archiefkasten wordt aanbevolen. Voor zolders en bergruimtes is het belangrijk om alles leeg te halen, schoon te maken en gelabelde planken en dozen te gebruiken. De methode sluit af met het benadrukken van het belang van wekelijkse routines voor het hele gezin, waardoor collectieve betrokkenheid en een eenvoudigere levensstijl die minder vatbaar is voor consumentisme worden gestimuleerd.